Op dit moment zit ik een beetje in een rare periode in mijn leven. Het afgelopen jaar zijn er voor mij best wat dingen veranderd, zonder dat ik dat heel duidelijk terug zie in mijn dagelijkse leven.
Ik heb bepaalde fases achter me gelaten en ben andere paden ingeslagen. Ik heb daarin mooie stappen vooruit gemaakt, maar ook stappen terug moeten zetten. Sommige dingen die ik wilde zijn gelukt, anderen niet. Toch overheerst het gevoel dat het pad dat ik een jaar geleden ingeslagen ben, toch niet helemaal het juiste pad was voor mij. Het heeft me wel gebracht op het punt waar ik nu ben en dat is weer een stapje dichter bij mijn gevoel…. Denk ik.
Wat dan wel het “juiste” pad is weet ik nog niet. Er is natuurlijk überhaupt geen een juist pad.

Ik ben het afgelopen jaar erg bezig geweest met mijn voeding en gewicht. Daarin heb ik nieuwe methoden geprobeerd, geen dieet, want ik heb een tijd geleden met mijzelf afgesproken dat ik nooit meer een dieet volg. Ik ben in een jaar tijd ook 10 kilo afgevallen wat natuurlijk hartstikke fijn is, maar ik had eigenlijk meer willen afvallen. Ik merk ook dat hoe ik het nu doe qua voeding toch niet helemaal bij mij past en ik ga nog vaak de mist in waar ik me dan weer heel slecht over voel.
Ook ben ik het afgelopen jaar verder gegroeid in het moederschap en relaxter geworden, meer gewend geraakt aan het leven met een kind. Toch ben ik ook nog erg zoekende naar de vorm van moederschap en opvoeding die bij mij past. Ik merk dat ik het lastig vind om 100% voor mijn gevoel te gaan terwijl ik dat wel graag zou willen.
Verder heb ik het afgelopen jaar veel nagedacht over het beginnen van een blog en ben ik gegroeid van iemand die dat allemaal veel te “hip” vond voor zichzelf, naar iemand die as we speak haar 5^e blog aan het typen is. And i love it! Toch voel ik me hier nog erg onzeker over en, zoals ik al beschreef in “Niet goed genoeg (voor een blogger)”, vraag ik me af of het wel echt iets toevoegt.
Ik heb in het afgelopen jaar een super fijne sportschool ontdekt waar ik met mijn lichamelijke klachten heel mooi aan mijn conditie en kracht kan werken. Hierover  heb ik een artikel geschreven in het magazine ForYou  (blz 19) en de blog “Mijn ontdekking van 2018, Balans2you”. Ik heb behoorlijke stappen gezet dit jaar en ben fitter dan ik in jaren ben geweest. Maar ik merk ook dat ik het lastig vind om beweging echt te integreren in mijn dagelijks leven en val ik nog vaak terug in “skip the gym gedrag”.
Als ik het allemaal zo opschrijf voel ik mij best wel suf dat ik vaak een negatief gevoel heb over mijn ontwikkelingen, want ik heb echt goede stappen gemaakt in mijn persoonlijke ontwikkeling afgelopen jaar. Ik heb dingen ontdekt die ik kan en leuk vind, dingen die werken voor mij en  ik heb ook dingen ontdekt die toch niet zo bij me passen of die ik nog niet kan. Best suf dus dat het voor mij toch voelt alsof ik voornamelijk heb gefaald. Het is altijd makkelijker om te kijken naar alles wat niet is gelukt, en dat is ook iets wat ik gewend ben. Iets wat ik al jaren doe. Weer niet gelukt, weer gefaald, kan ik nog steeds niet enz. enz. Kortom een gevoel van tekort. Ook hierin wil ik ontwikkelen. Ik wil positiever over mezelf denken en naar mezelf kijken.

Ja, een beetje een rare periode dus. Ik voel me ergens tussen positief en tevreden, en ontevreden en negatief in over de afgelopen periode. Ik weet dat ik dingen wil veranderen en andere paden wil bewandelen, maar nog niet precies hoe en wat. Ik oefen met mijn gevoel meer toelaten en volgen, maar ondertussen kwetteren die gedachten van mij er elke keer doorheen waardoor contact maken met mijn gevoel soms erg lastig is.

Het is niet zo dat ik nog helemaal niks weet over dit “nieuwe” pad waar ik, denk ik, wil in slaan. Een tijdje geleden heb ik een keuze gemaakt. Ik wil niet meer leven vanuit angst, tekort en onzekerheid maar vanuit vertrouwen, overvloed en liefde. Dit is voor mij niet vanzelfsprekend. Ik ben mijn hele leven al gewend om te leven vanuit angst. Dit klinkt heel heftig, maar het kan ook heel subtiel zijn. Gedachten als: ja maar, wat nou als, ik weet niet zeker of, kan ik dat wel, hoe moet dat dan met, ect. ect. zijn al gedachten die geboren zijn vanuit angst en tekort en niet vanuit overvloed en vertrouwen.
Met een gezonde dosis angst is trouwens niks mis. Het behoed ons voor ellende en verdriet en draagt bij aan het maken van weloverwogen keuzes. Mijn angst is uiteindelijk uitgegroeid tot een angststoornis waar ik een aantal jaren veel last van heb gehad.
Inmiddels is mijn angststoornis onder controle, maar je begrijpt misschien wel dat leven vanuit vertrouwen, overvloed en liefde een enorme uitdaging voor mij is. Toch heb ik dat besluit voor mezelf genomen en dat besluit komt voort uit een gevoel, een verlangen om het anders te doen, om anders te leven.

Ik voel dat ik op het punt sta om mijn pad te veranderen. Om andere keuzes te maken, om dingen anders te gaan doen. Onderwerpen die voor mij naar boven komen zijn reizen, werken en wonen in het buitenland, natuurlijk ouderschap, homeschooling, natuurlijke voeding, selfcare, zelfacceptatie en liefde, meer eenvoud, meer puurheid, minder energielekken, meditatie, yoga, meer natuur in mijn leven, leven vanuit gevoel en minimalisme. (Ik leg mijn lat nooit laag.)
Het voelt eng, onzeker en ik weet niet of ik deze dingen ook echt ga doen. ( Ik weet zelfs niet hoe ik me er over een tijdje over voel en hoe ik er dan over denk.)

Het voelt ook krachtig, ik voel kriebels in mijn buik en vuur en passie in mijn lijf. Als ik mijn gevoel er laat zijn, wat ik dus super eng vind, dan voel ik dat ik dit echt wil! Ik voel dat ik dit pad in wil slaan dat ik tijd en ruimte wil maken in mijn leven voor bovenstaande onderwerpen, of in ieder geval tijd en ruimte om deze onderwerpen te onderzoeken, erover te lezen, me in te verdiepen. Tegelijkertijd voel ik weerstand want bij deze onderwerpen zie ik ook bepaalde (stereo) types voor me en dat is ook weer niet wie ik ben. Hoe kan ik dit vormgeven zodat het bij mij past? Ik weet het allemaal nog niet, maar ik ga de komende periode tijd investeren in het onderzoeken hiervan en ik neem je mee in deze reis.

Ik ben erg benieuwd of wat ik heb geschreven herkenbaar is voor jou. Heb jij ook wel eens het gevoel dat je aan de vooravond staat van een verandering in je leven, maar nog niet precies weet hoe en wat? En hoe voelt dat voor jou?

Liefs Maaike xx